“Ik ben niet goed genoeg”

“Do not  feel lonely, all the universe is inside you”.  Rumi.

“Ik ben niet goed genoeg”.  Wie herkent het gevoel niet, ergens in zijn/haar leven? Ik zeker wel in de puberteit. In mijn praktijk voor haptotherapie merk ik dat dit gevoel bij een groot deel van mijn cliënten de oorzaak is van hun klachten. Ook blijkt vaak, dat daar het startpunt ligt om lichaam, emoties en denken te helen. Hieronder vind je een voorbeeld van een cliënt van mij met Parkinson.

Sinds enige tijd behandel ik een man met Parkinson. Onderstaande deel ik met zijn toestemming.

De neuroloog had gezegd dat ze zouden kijken hoe de Parkinson zich zou ontwikkelen. Op het moment dat de klachten erger zouden worden, zou de medicatie omhoog gaan. Daar nam mijn client geen genoegen mee.

Jeugdtrauma

Deze man heeft een jeugdtrauma. Zijn ouders hadden een zeer drukke bakkerij en waren altijd aan het werk. Ze merkten het niet als hij wakker werd en uit zijn ledikant gehaald wilde worden. Hij lag als heel jong kind urenlang tevergeefs te bonken, omdat hij uit bed wilde komen. Als er na uren eindelijk iemand kwam, was hij zo boos dat hij uit alle macht weigerde te eten.

Al heel vroeg had hij het gevoel gekregen dat hij niet goed genoeg was. Niemand nam de moeite om te reageren op zijn urenlange geschreeuw en gebonk in zijn bedje. Dat was in zijn lijf gaan zitten.

Als je steeds de boodschap krijgt: jij telt niet mee…

Wat is het gevolg als je van kinds af aan voelt dat je niet goed genoeg bent? Je gaat compenseren om dit maar niet te voelen. Je gaat je best doen, je gaat pleasen, je gaat over je eigen grenzen waardoor je zelf leegloopt, je doet je best om punten te scoren, te winnen of extra te presteren. Je koopt producten die je het gevoel geven dat je eigenwaarde wordt verhoogd, je hebt voelhoorntjes die continu peilen: “voldoe ik wel?” en “wat moet ik DOEN om er te mogen zijn?”

Zo leef je vanuit het hoofd, waarbij alles voortdurend gecontroleerd moet worden. “Hoor ik er wel bij?” “Wanneer val ik door de mand?”

Leven vanuit je hart en je gezondheid

Het viel me op dat deze man met Parkinson altijd extra ging trillen als hij over zijn jeugd en vooral over zijn ouders sprak. Daar zat nog veel angst, machteloosheid, verdriet en woede. Op het moment dat we met hartcoherentie gingen werken en hij vanuit zijn hart ging ademen, verdween het trillen compleet. Op een gegeven moment zei ik tegen hem: “als je aan je jeugd denkt, ga je trillen, als je ontspannen in het Nu bent, tril je niet. Het lijkt wel of je geen Parkinson hebt, maar Parkinson doet en als je Parkinson doet, kun je het ook niet doen”.

Hij keek me lang en doordringend aan, glimlachte toen en zei: “ik denk dat dat klopt”.  Hij vervolgde: “Ik weet 100% zeker dat de oorzaak van mijn ziekte komt door de enorme stress die ik gehad heb in mijn eerste levensjaren en mijn verkrampte leven daarna”.

Niet alleen leefde hij 90% van zijn tijd nog mentaal in het verleden, maar het hele emotionele patroon van zijn kinderjaren zat ook in zijn lichaam. Dit had een ziekmakend effect.

Niet alleen deed hij zijn leven lang zijn uiterste best om toch goed genoeg te worden bevonden, maar schaamde hij zich ook voor zijn thuissituatie en deed er alles aan om dat verborgen te houden. Ook dat kostte heel veel energie en ook deze stress droeg bij aan de verkramping.

Natuurlijk deed hij dit alles niet bewust, maar hij leefde vanuit zijn vroege jeugd vanuit een overleefstand: “ik ben niet goed genoeg, de wereld is onveilig, als ik roep en bonk is er niemand voor me”. Dat hele overleefpatroon zat diep in zijn lichaam en hij kon dat ruim 60 jaar later (!) nog steeds voelen.

Langzamerhand leert hij nu te voelen dat het veilig is en dat hij goed is zoals hij is.  De impact van het traumatische verleden is aan het afbrokkelen en er komt ruimte.  En hij merkt het aan zijn lichaam. Hij voelt zich opener worden, de verkramping neemt langzamerhand af en hij was onlangs verbaasd hoe goed hij vorige week door het bos liep. Niet meer traag en stijf, maar weer als normaal.

Ik denk dat deze overleefpatronen vanuit de jeugd, het gevoel hebben niet goed genoeg te zijn en alle compensaties en vervormingen die daaruit voortkomen, de bron zijn van een groot aantal ziektes.

Van pil naar lichaamsbewustzijn

Er is geen pil die het gevoel: ‘ik ben niet goed genoeg’ genezen kan. Er eindeloos over praten is ook niet altijd helpend. Lichaamsgerichte therapieën zoals haptotherapie, Chi Neng Qigong, hartcoherentie, NEI en yoga gaan voorbij aan de analytische geest, betrekken de fysiologie, het gevoel, het lichaam en het bewustzijn erbij en zijn daarom bij uitstek geschikt om dit stuk in iemand te helen.

Niemand wil het gevoel: “ik ben niet goed genoeg” echt voelen. Daarom doen we zoveel, verdoven we, compenseren we en controleren we zoveel. Dit kan leiden tot burn-out, tot eetstoornissen, overmatig drank- en drugsgebruik, overmatig veel tijd op sociale media doorbrengen om zo leuk mogelijk te lijken. Allerlei compensatiestrategieën voor dezelfde  slopende overtuiging:  “ik ben niet goed genoeg”,  en  dat niet willen voelen. Dit is ziekmakend.

Wat zou er gebeuren als je het gevoel in jezelf zou herkennen en erkennen en zou observeren welke gedachten, gevoelens en gedragingen eruit voortkomen?

Wie zou je zijn zonder de gedachte dat je niet goed genoeg bent?

Het hoofd geeft ons de informatie dat we niet goed genoeg zijn, het hoofd vertelt ons waar we steken hebben laten vallen, waarom we er niet bij horen en het hoofd bedenkt alvast wat er allemaal mis kan gaan.

Het lichaam kan ons bevrijden van de ongezonde gedachten in ons hoofd.

Herken je jezelf en dit verhaal en ben je er ook moe van en klaar mee? Kies dan een lichaamsgerichte therapie of benadering die bij jou past.

Zondag 15 januari geef ik een workshop Chi Neng Qigong, waarbij ik principes vanuit de haptonomie, hartcoherentie en Qigong samenbreng. Je kunt ervaren hoe het is om uit je hoofd en in je lichaam te komen. Hoe het is om vanuit het hart in plaats vanuit het hoofd te leven en los te komen van de kritische stem in onszelf. Deze keer met 20% korting.

Hartelijke groet, Frank