Bij veel mensen is een bepaalde vorm van perfectionisme een manier van leven geworden. De vraag is of deze manier van leven de meest vervullende manier van leven is. Naar wiens aandacht hunkerde je het meest toen je kind was? Ben je als kind vaak beloond als je binnen de lijntjes kleurde of kreeg je op je kop als je dat niet deed?

Leven gericht op de ander

Veel kinderen ontwikkelen voelsprieten voor dit belonings- en bestraffingssyteem en gaan meer van hetzelfde gedrag vertonen als ze ervoor worden beloond of passen zich aan als het niet-binnen-de-lijntjes-kleuren pijn oplevert . Al vroeg raken ze op de ander gericht: via de ander wordt plezier (de beloning) gezocht en de pijn vermeden.

Veel volwassen mensen blijven op deze manier leven. Ze blijven op de ander gericht en geven hun eigen macht en kracht weg. Veel mensen doen enorm hun best, vaak ten koste van hun eigen gezondheid, in de hoop daarvoor beloond te worden door de ander. Waardering van de ander wordt de benzine waarop ze leven. Een andere manier om dit te doen, is naar TV programma’s kijken waarbij je een goed gevoel krijgt via de ander. Bijvoorbeeld een metamorfoseprogramma. Je voelt je dan heel even goed via de ander.

De vraag is of perfectionisme het belangrijkste is waarom je herinnerd wilt worden als mensen naast je kist staan.  “Hij/zij heeft zoveel perfect werk geleverd…” Zou het kunnen dat er iets anders is waarom je herinnerd wilt worden?

Leven vanuit jezelf

Bij zowel Chi Neng Qigong als bij de workshop Van stress naar Kracht leer je om je rechtsstreeks goed te voelen, zonder de ander nodig te hebben. Als je je goed wilt voelen via de ander ben je altijd afhankelijk of de ander de waardering wel of niet geeft. Je bent dan structureel uit je kracht, omdat je steeds op de ander bent gericht. Er is angst om niet genoeg te voldoen aan de eisen die er worden gesteld en zo niet de waardering of liefde te krijgen waar je zoveel behoefte aan hebt.

Daarom moet er extra hard worden gewerkt, soms ten koste van je eigen lichaam. Alles om maar te voorkomen dat ze denken dat je niet goed genoeg bent en dat je daardoor afgewezen zult worden.

Dus wijzen we onszelf af, wijzen we ons lichaam en onze gezondheid af en putten we onszelf uit om maar niet door de ander te worden afgewezen en om de waardering van de ander te krijgen (nog even daargelaten wíe ‘de ander’ precies is en óf diegene daadwerkelijk de eisen stelt die jij dénkt dat hij stelt!).

Als je je aandacht richt op wat jij écht zélf wilt en de controle die er lijkt te zijn door dingen perfect te doen, kan laten vieren, kun je het gevoel krijgen dat je weer echt gaat Leven.

Uit je hoofd, in je kracht

Bij de workshops Chi Neng Qigong en Van stress naar Kracht leer je jezelf te verzamelen, waardoor de behoefte aan de waardering van de ander minder wordt en de angst voor afwijzing kleiner.

Je leert aandacht te verzamelen in je lichaam, waardoor het gericht zijn op de ander of ‘het andere’ minder wordt. Je aandacht wordt niet langer naar de toekomst of het verleden getrokken, maar je leert de eenvoud en kracht van dit moment te ervaren. De vervulling gebeurt niet langer via de ander maar de vervulling vindt plaats omdat je bent waar je bent. Je ziet, hoort, ruikt, voelt en proeft dingen die je nooit zou hebben ervaren als je op de ander gericht zou zijn.

Op het moment dat je uit je hoofd en in je kracht bent, ben je ook vrij van de gevangenis van het denken.
Je kunt alles makkelijker aan, omdat je erbij bent en je niet langer druk maakt om wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Er ontstaat vrijheid van de angst om het niet goed genoeg te doen, vrijheid van de angst voor afwijzing en vrijheid naar de behoefte aan goedkeuring.

Als je niet langer perfect hoeft te zijn of te doen, wie ben je dan, wat wil je dan en wat doe je dan?

Hartelijke groet, Frank